Bilimkurgu, insanı yücelten bir macera değil, evrendeki yerini sorgulatan kozmik bir sarsıntıdır.
Bilimkurgu tarihini Jules Verne’in mühendislik harikalarıyla veya H.G. Wells’in toplumsal eleştirileriyle sınırlamak, evrenin karanlık ama büyüleyici derinliklerini görmezden gelmektir. Bu kitap, türün unutulmuş devi J.-H. Rosny Aîné’yi gölgeden ışığa çıkararak, modern bilimkurgunun asıl doğum sancılarına tanıklık ediyor. Aîné, insan merkezli bakış açısını reddederek bizleri geometrik formların zekâsıyla, suyun tükendiği dünya-larda demir bazlı canlıların yükselişiyle ve "öteki" ile kurulan o tekinsiz temasla yüzleştiriyor.
Ceren Karaca’nın titiz çalışması, Aîné’nin "beklentisel felaket" kavramını merkeze alarak bilimkurgunun sadece bir kaçış edebiyatı olmadığını, aksine insanlığın kozmik yalnızlığına dair felsefi bir meydan okuma olduğunu kanıtlıyor. "Olağanüstü bilimsel" olanın sınırlarında gezinen bu eser, sadece bir yazarın biyografisini değil; yaşamın, maddenin ve evrimin sınırlarını yeniden çizen bir düşünce devrimini sunuyor.
Rosny Aîné’nin evrenine adım atmak, bilim insanı duyarlılığıyla insani bakışı aşabilme teşebbüsünde
bulunmaktır.