Uçak olmuştuk bir gu¨n, kollarımızı açmış mahalleyi turlarken çöp arabası geldi. Pist daralınca olanlar oldu. Dengem kayboldu ve asfalta çakıldım. Zeynep’te hasar yoktu. Koşup yardım çağırdı. Hastaneye götu¨rdu¨ler beni ambulansla. Çığlığımı sirenle yarıştırdım. Ne bu¨yu¨k acıydı Allah’ım! Kara kutu açıldı ve gerçek ortaya çıktı: Sağ ayağım bileğimden kırılmıştı. Doktor “Nasıl başardın bunu?” dedi. Gu¨ldu¨rmeye çalışıyordu sanırım. Meryem’in gu¨lecek hâli yoktu hiç. “Seni şirin, zeki şey!” dedim içimden. “Hastalarına hep böyle mi davranırsın?”