Şimdi on ikiye kadar sayacağız
Ve duracağız hep beraber olduğumuz yerde
Şu yeryüzünde bir kerecik
Gelin konuşmayalım hiçbir dilden

Hepimizin biraz ihtiyacı var, hız tutkunu hayatla-rın içinde biraz durulmaya… Kendimizi kaybettiğimiz yaşamın içinde, tekrar kendimizi bulmak için frenleri-mize basıp durmaya… Durup bir kendimizi, iç dinginliğimizi tekrar gözden geçirmeye…

Biraz yavaşlatmalıyız gidiş seyrimizi, her işte acele hayra alamet değildir. Kimi zaman telaşemizden yolda-ki levhaları gözden kaçırabiliyor, istem dışı hareketler-le karşılaşabiliyoruz.

Sükûnet, huzur ve dinginlik iç dünyamızdan, belleğimizden toplum olarak her gün biraz daha uzak düştüğümüz kavramlar. Hep bir yerlere yetişme telaşe-si, zamanın bereketsizliği, birbirini anlayamama, keli-meleri birer tank gibi kullanıp ezip geçme üstünlüğü… Muhasebe ve muhakeme yapacak ne vicdan ne de zaman bulamama sonucu geçirilen öfke ve cinnet nöbetleri…