Murat, sen deyince gökkuşağı açıyor yüreğimde ama yüreğimi siyah bulutlar da kaplıyor arada. Seni her şeye rağmen severken yüreğim bin bir parçaya bölünüyor. Fakat bu bin bir parça da yine sana ait. Bazen toplamaya çalışıyorum onları, bazen yok etmek istiyorum. Fakat bunu istesem de beceremiyorum çünkü o kadar kaplıyorsun ki yüreğimi, orada kimseye yer bırakmıyorum ama bu durumun beni bile korkuttuğu oluyor.
Biliyorum, üzeceksin beni ama sevdam o kadar ağır ki kaldırıp atmaya gücüm yetmiyor ve yüreğime izin veriyorum seni sevmesi için. O kadar güzel seviyorum ki seni, anlayamazsın…
Sevdam, özgür bırakıyorum seni, artık mahkûm değilsin yüreğimde.