Nim, Leyla’nın Leylalığı adından, oysa ben Nimim diye düşündü. Öyle aksak, öyle yarım... Bırakıp geldiğim ne varsa ardımda sadece bir şehir olamaz. Bambaşka bir evren, başka bir boyut şimdi; annemle dağlar, tepeler boyu yükü sırtlanıp tarladan köye, köyden pazara taşıyıp durmalarımız. Bir karıncalar bir biz biliriz dünyanın yükünü sırtlanmanın adabını.