Bazen önündeki yola bakar, seni neyin beklediğini bilmeden harekete geçersin, merak edersin, heyecanlanır, yola koyulmaktan kendini alıkoyamazsın.
Bazen de sonunu bile bile atarsın adımlarını.
Neler yaşayacağını az çok hisseder, sonu olmayan bir hikâyenin bir parçası olacağını, özellikle o hikâyenin senden neler götüreceğini bilerek gene de yürürsün.
Yolun sonunda seni bekleyen uçurum korkutmaz seni ama varlığından haberdarsındır. İçinde hissettiğin kıpırtı çeler aklını. Kendini kandırman hiç de zor olmaz.
Ama emin ol, gün gelecek, o yola neden girdiğini gözlerinde yaşlarla kendine soracaksın ve verebileceğin hiçbir cevap kalbindeki acıyı dindirmeyecek.

Ben sende yanacağımı bilerek kaldım,
Sense öldüreceğini bilerek yaktın.