Ona öğretmen denir.

O varlığını unutur, bir neslin var olmasına adar kendini...

Aslında köprü olur, ayakların üstüne, ayaklar geçerüzerinden hoyratça. Ne köprüyü tutan ayaklar farkındadır onun, ne de köprüyükulla­nan ayaklar...

Köprü olduğu ayaklar, nesilden nesile bir mazi - atitasavvurunu taşırlarken, taşıdığı yolcular da ufkun ötesine yol alır oköprüden...

Kısaca o öğretmendir. Ve ruhlardaki fetihle­rinkahramanıdır.

Adsız, sansızkahraman.