Zamanın dışına sızmış bir ses, İrlanda’nın sisli kırsalında dolaşıyor. Kızıl Hanrahan, bir köy öğretmeninin yavaşça başka birine dönüşümünü anlatıyor. Unutulmuş tanrıların, puslu rüyaların ve eski inançların arasından geçerek. T.S. Eliot’ın dediği gibi, Yeats modern şiire “yeni bir büyülü gerçeklik” kazandırdı. Yeats’in büyülü dili öykülerin damarlarında atıyor. Okurken, geçmişle bugün arasındaki o ince köprüyü hissediyorsunuz; mitlerin ve anıların iç içe geçtiği, zamanın farklılaştığı bir dünyada gezinirken, kendi sessiz arayışınızda kayboluyorsunuz.
Hanrahan’ın hikâyesi, yeryüzünden değilmiş gibi duran sorularla ilerliyor: Sonsuzluk neye benzer? Yaşamak, gerçekten nedir? Burası herkesin biraz yabancı hissettiği, ait olamadığı ama yine de kendini kaptırdığı bir yer. Bildiğiniz dünyayı yumuşak bir dalga gibi şekillendiriyor. Mitlerle ve masallarla konuşmayı bilen herkese seslenen gerçek bir başyapıt.