"Birbirimizi anlıyor, birbirimizi besliyor, birbirimizi yukarı kaldırıyor ve birbirimize karışmıyorduk. Aslında onu bir dişi olarak beğenip arzuluyor ve buna "yaratıcılığı tetiklemek" gibi ucuz bir kıyafet mi giydiriyordum? Emin değilim ama sanmıyorum. Öyle olsa önceliklerim ve hamle tercihlerim çok daha farklı olurdu sanırım. Neyse. Nereden baksan güzeldi. Teknenin dışındayken, evde ya da günün normal akışında sürekli onu düşünüyor da değildim. Çok net bir şekilde aşk değildi bu. Aşkı tanırdım. Kötü bir duygudur.

Çevrendekiler için iticidir de. Sadece onunla olmak istemek, hep onu düşünmek, her sese her söze onu sokuşturmak... Eğer mümkünse hiç aşık olunmamalıdır. Belki beni ona karşı güçlü tutan şeylerden biri de buydu; ona aşık olmadığımı biliyor olması. Gerçi bu onu küçülten bir şey de değildi, olan şeyi küçümsüyor değildim. Onu gördüğümde müthiş etkileniyor, birlikte o havaya giriyordum ama ayrıldığımız anlarda çok çabuk bir şekilde normale dönüyordum. Sanki kaldığımız yerden devam edebilme ayrıcalığı ve ferahlığına sahipti bu."