Bizim deli-kekeme, bu durumda (Nasıl bu kadar aciz, zavallı, çirkin, deli ve kekeme olduysa) yaratıldığını sorgulamak istiyor. Deli değil mi canım, ona kim karışabilir ki istediği her şeyi sorabilir. Bu onun en doğal hakkıdır. Şöyle düşünelim isterseniz, bizim deli-kekeme niçin Tanrı’yla konuşmayı arzu ettiğini değil de O’nun huzuruna çıktığında, intikam almak için bu özelliğini kullanmaya kalkmasın sakın! Bizim deli-kekemeyi, meleklerin ve belki de melekleri aracılığıyla Tanrı’nın soracağı her soruyu istediği kadar yavaş yanıtlama hakkına sahip değil midir? Bu yavaşlık sonsuza kadar sürebilir, ona kalmıştır artık. Bir tümceyi sürekli tekrarlayarak, doğrusunu söylemek için türlü hilelerle, olabildiğince yavaşça ağzını açarak, harflerin anlamlarını eğip bükerek söylemesi gerekmez mi? Ayrıca bozarak uzatması normal değil midir? Şöyle getirin gözünüzün önüne, bizim deli-kekeme kendisine soru yöneltenlere neler söyleyebilir? Peki, düşünüp taşınıp onları deliye çevirmek amacıyla, sessiz kalmasına ne demeliyiz? Melekler ve Tanrı bu kadar uzun süre bekleyecekler midir diye sorduğunuzu duyuyor gibiyim. İyi de en Yüce’nin Mahkemesi adil olmayacak mıdır? Koskoca Tanrı hem de kendi yarattığı yarım ağızlı ve yarım akıllı birinin konuşmasını sonuna kadar beklemesi gerekmez mi? En iyisi buna bu kitabı okuyanlar karar versin…