Canavarla aramızda santimlerin kaldığını, onunla burun buruna geldiğimi görünce; son bir cesâretle, elimdeki ipin düğümünü canavarın ayağının altına uzattım ve canavarın ayağını oynatmasını bekliyordum.

Ayakları, yeri âdetâ kazıyor ve olanca gücü ile ileriye doğru kendisini itmeye çalışıyordu.

Birdenbire bana doğru dönerek; ağzını açıp dişlerini göstermesi ve hırlaması var ya, işte o an, kesinlikle kalbimin yerinden oynadığını düşünüyorum.

Bütün vahşiliğini ve yırtıcılığını gözler önüne sermesi, bir ayağını bütün haşmetiyle açarak; bana doğru uzatması ve bana doğru hamle yapmaya kalkışması karşısında;

-Eyvah! Gittik! dedim…