Bir gün hamamda yıkanırken, arkadaşım bana güzel kokulu bir parça kil verdi.
“Misk misin, yoksa amber misin? Ne güzel kokuyorsun, bayıldım!” dedim kile.
Kil cevap verdi: “Ben basit bir kilim; bir süre gülle arkadaşlık yaptım, gülün koku-su sindi üzerime!” (Sadi)
Bu kitap, yazarın gözlemlediği toplumsal sorunları, kendi yaşam tecrübeleri ve geçmişten bugüne aktarılan bilgeliklerin harmanlandığı denemelerden oluşuyor. Her yazı, bir özlü sözle okuru düşünmeye ve içsel bir yolculuğa davet ediyor.
“Hiç kimseye her şeyi yaşayarak öğrenebilecek kadar uzun bir ömür verilmemiş-tir.”
Bu söz, kitabın çıkış noktasını özetliyor: Başkalarının yaşadıklarından ibret almak, zamanı kıymetini bilerek yaşamak.
Benjamin Franklin’den Horace’a, Bernard Shaw’dan Stephen Leacock’a kadar pek çok düşünürün rehberliğinde bu eser, yaşamı ertelememeyi, günü yaşarken derin-leşmeyi ve her adımda kendine bir şeyler katmayı hedefleyen okur için bir farkın-dalık çağrısı niteliğinde.
Murtaza Kamar, sade ama çarpıcı üslubuyla kimi zaman sizi geçmiş bir anıya, kimi zaman bugünün karmaşasına, kimi zamansa geleceğin belirsizliğine götürüyor. Her satırda yeni bir pencere açılıyor ve o pencereden süzülen bilgelik okuruna ulaşıyor.