İran’ın Isfahan şehrinde adaleti ile ün salmış, merhameti dillerde dolanan bir Şah yaşardı. Bu Şah’ın en yakın arkadaşı Ermeni bir Keşiş’ti.

Her şeyi dört dörtlük olan bu Şah’ın tek eksiği, bir çocuğu olmamasıydı. Ne yapıp ettiyse de bir çocuk sahibi olamamıştı. Bunun üzüntüsü her geçen gün onu yiyip bitiriyordu.