Gecenin sessiz serinliği içine doldu. Kalemi masasına bırakıp kalktı. Pencereyi kapattı. Mutlaka gün doğacak ve bir pencere yeniden açılacaktı. Eline aldığı hayatları kitaplığına yerleştirdi. Kim bilir, belki bir gün birileri okur, diye düşündü.

Belki bir gün...