Ey Allah’ın sevgilisi!
Bu eseri yazarken en baştan, engin hoşgörünüze sığındım!
Hangi kudret sahibi, peteğinizden bir hücreyi kaldırmak
ve bir hücre ilâve etmek kudretine sahiptir? Çünkü Siz,
Yaradan’ın iradesiyle bütün insanlığın şefaat tacını taşıyorsunuz!
Şefaatinizden yararlanmazsak yanıp kül oluruz!
Ey Allah sevgilisi, izin veriniz ve yararlandırınız ümmetinizi!
Sizin engin ruh feyzinize sığınmaktan ve o feyzin içinde
erimekten ve teslim olmaktan başka kurtuluşumuz yoktur!
Sizi, inançsız bir akılla solumak isteyenler, kapınızın eşiğine ayak atmadan yanarlar. Size inanmanın inceliğine lâyık olmanın çilesini
çekmeyenler, çirkinleşirler! Nurunuza bakarken gözlerimizin
pasının silinmesine izin veriniz, ey sevgili!
Ki, gözlerimiz dünyada görme lezzetini tatsın ve görme borcunu ödesin!
Sizi yazarken aldığım her nefes, sair anlarda aldığım nefeslerden
bin kez daha tatlı ve daha azizdi. Ve Sizsiz alınan nefesler
bana yokluğun soluğuydu, ey sevgili!
Sizin için elime aldığım kalemdeki mürekkebin her damlası,
bana gülistan bahçesinin ıtır kokusuydu. Sessiz, şekilsiz ve
kelimesiz bir mâna çağlayanı köpürürken yüreğimde Sizi ifade
edememenin hoşgörüsüne sığınrım, ey sevgili!

- Baha Rahmi Özen