"Felsefe gurubu başta olmak üzere sanat, fen ve teknik bilimlere ait terimlerin kültür dünyamızda nasıl karşılanabileceği ve tanımlanabileceği meselesi, Tanzimat sonrası dönemde Osmanlı-İslâm kültür dünyasında entelektüel alanın temel sorunlarından biri olmuştur. Başlangıçta gazete ve mecmua köşelerinde telif ve tercüme metinlerde bireysel arayışların ilgi odağı olan sorun, 1908`de II. Meşrutiyet`in ilânından sonra devrin Maarif Nâzırı Emrullah Efendi`nin şahsi gayret ve teşebbüsüyle tercüme ve tedris amaçlı bir dil arayışına dönüşmüş, bir süre sonra, aynı devrin İttihad ve Terakkî kabinelerinde 1913`ten 1918`e kadar en uzun süreli Maarif Nâzırlığı görevinde bulanan Şükrü Bey tarafından kurumsal bir ilginin odağına taşınmış, 1913 yılında Istılâhât-ı İlmiyye Encümeni adıyla ve birçoğu bu konuda devrin otorite sahibi tanınmış şahsiyetlerinden oluşan ilmî hüviyette resmî bir cemiyet kurulmuştur. Ma`ârif-i Umûmiyye Nezâreti Istılâhât-ı İlmiyye Encümeni Tarafından Kâmûs-ı Felsefede Münderic Kelimât ve Ta`birât İçin Vaz` ve Tedvîni Tensîb Olunan Istılâhât Mecmû`asıdır (İstanbul 1330) başlıklı bu eser, encümenin bir yıl gibi kısa bir süre içinde yayınlamayı başardığı Fransızca`dan Türkçe`ye üç ıstılâhât mecmuasından biridir."