En güzel şiirlerin, romanların, şarkıların en keskin zorluklar içinden fışkırıp boy vermesi tesadüf değil. Nazım nice unutulmaz şiirini hapiste ve sürgünde yazmış̧. Epeyce şair var böyle; çetin mücadeleler ortasında, sanat ve hayat bütünlüğünü kuran ve hala dilden dile dolaşan. Adı şair olmayan şiir yüreklileri de unutmayalım. Vakti zamanında Nazi faşizmine karşı insanüstü kapasite ve maneviyatla savaşan Sovyet diyarının çocukları, siperdeki isimsiz partizanın kaleminden dökülen tek şiirle tutunmuş, dayanma ve kazanma inancına...

Direnişin incelik ve estetik yaratan enerjisine ispattır, elinizde tuttuğunuz bu şiir kitabı da. Sevenler, okuyanlar bilir; şiir ki- taplarında çoğunlukla önsöz olmaz. “Şiir kendini anlatır” ya da “Anlayan anlasın, anlamayan kendi bilir” gibi bir mesaj taşıdığını düşünürüm. Ya da nazımla nesiri birbirine karıştırmamak, şiirin kendi özgünlüğünü, bağımsızlığını zedelememe kaygısı güdülüdür. Bunun iyi bildiğim bir konu olduğunu söyleyemem ama gerekçeler böyleyse de haksız sayılmaz.