Öğrenilen her şey tam değildir bu hayatta ve öğrenilen her bilgi de öğrenilen her sevgi de unutulur. Bu öğrenilen sevgi nasıl unutulurmuş derseniz?  Ruh, öğrenilen sevgiyi unutturur size. Ruh, insan bedenini saran bir yorgan gibidir. Ruh, insanı sardığında boşluk kabul etmez. Gerçekten hissettiğiniz sevgi bütün vücudu doldurur, ayak tırnaklarınızdan ta başınıza kadar… Sizin öğrendiğiniz sevgi ise bazen kalbinizi bazen beyninizi bazen de gözlerinizi doldurur. Ruh ise bütün bedeninizi doldurmayan sevgiden hoşlanmaz çünkü boşluk bulur sizi sardığında. İşte delirmemizin sebebi bu...