Cümle

İçimde kalanlarla doldu dünyam,
Artık dayanamıyor bu atmosfer.
Sevmediğim insanlarla doldu yeryüzüm.
Her adımda aynı yüzün nefesi var.
Soluksuz kaldı kalbim, ellerimde değemediğim bir vuslatın hüznü var.
Doğmamış çocuklarımla doldu gözlerim.
Eğer ki doğarsalar kırılır kaderim, güneş gibi, ben maviye kul olur boğulurum.

*Şimdi titresem tepeden tırnağa, hüsranlar ile dolar bu ev ve boğulur cümle âlem.*