Kezban Kabakcı, hayata tutunmanın öykülerini yazıyor. Bu öykülerde, anne-çocuk ilişkileri de var, genç kız hüzünleri de… Öte yandan toplumsal fay kırıklarındaki yaşantılara da ayna tutuyor.
« Yatak odasına döndüğümde duvardaki lekelerin yelkenli olduğunu düşünüp, oğlumu susturmaya çalışırken İyi geceler gemisi’yle denize açıldığımız masalını anlatırdım.