Cardiff istasyonunun kapısından çıkar çıkmaz... Bir bavulla terk etmek zorunda kaldığım Türkiye’den Galler’e ilk geldiğim gün... Yazdığım tiyatro oyunu “Mi Minör’den daha absürtleşen hayatım… Yazın, sıcaktı istasyondan çıktığımızda... Evim, sevdiklerim geride kalmıştı… Meral ablamın elbiselerini almıştım yanıma… Israrla... Her şeyim geride kalmıştı. Bir zamanlar yasaklanan romanım, basılmış kitaplarım, mücadelem, konuşmalarım... Suçlamalar, tacizler, tehditler... Yazar Meltem Arıkan... Her şey bugün gibi. Her şeye başka bir ülkede sıfırdan başlamak...  Ağırlaştırılmış müebbet hapisle yargılanmak…  Kime neyi nasıl anlatabilirim. Nerden başlamam gerek…   Hangi birini anlatayım...  Çaresizlik ve onun yarattığı suskunluk içinde yazmaya devam etmek... Şaşkınım, kızgınım, üzgünüm ama galiba en çok kırgınım…

Ben kim miyim?

Ben kadınım

Cennetten kovulan

Ben yazarım

Müebbet hapisle yargılanan

Ben sürgünüm

Öteki olan

Ben otizm’liyim

Normal olmaya çalıştıkça görünmez olan…