Peygamber Efendimiz (sav) Veda Hutbesinde, *Size iki sey bırakıyorum. (Bunlara tutunursanız) asla delalete düsmezsiniz: Allah’ın kitabı ve sünnetim* buyurmustur. Rabbimiz Necm Suresinde, *Ve (o, nefsinin) arzu(sun)dan konuşmuyor! O (söyledikleri) bildirilen vahiyden baska bir sey değildir* ayetiyle bu hakikati beyan etmistir.
Ne zaman ki insanlar bu hakikate tutunmuşlar, terakki etmişler, selamet üzere olmuşlardır. Ne zaman da bundan uzaklaşmışlar, o zaman da tedenni etmiş ve sıkıntı çekmişlerdir.

Gayet önemli olan bu konuya dikkat çekmek istememizin sebebi, bir kısım müminleri farkına varmadan küfre sebep olacak bazı düsünce ve sözlerden sakındırmaktır. Ve Peygamber imiz (asm)’a karşı gereken inanç ve edebe dikkat çekmektir.