Dünyanın en büyük edebiyat eserlerinden biri olarak kabul edilen İlahi Komedya, (İtalyanca adı La Divina Commedia), Dante tarafından 1308-21 yılları arasında orijinal adı La Commedia olarak İtalyanca yazılmış uzun epik şiiridir. Her biri 33 kantodan oluşan üç ana bölüme - Inferno (Cehennem), Purgatorio (Araf) ve Paradiso (Cennet) –  ayrılmış olan eser, Dante`nin karanlıktan ve hatadan ilahi ışığın vahyine doğru yaptığı yolculuğun izini sürer ve Tanrı`nın Beatific Vision`ı ile doruğa ulaşır.
Dante`nin 1300 yılının ilkbaharında Kutsal Cuma`dan önceki geceden Paskalya`dan sonraki Çarşamba gününe kadar süren üç ölüler diyarındaki yolculuğunu anlatır. Romalı şair Virgil ona Cehennem ve Araf`ta rehberlik eder; Dante`nin o zamanlar moda olan saraylı aşk geleneği tarzında uzaktan hayranlık duyduğu Floransalı Beatrice ise ona Cennet`te yol gösterir. Elinizdeki kitap, Dante`nin Cennet`e yaptığı yolculuğun öyküsüdür.
İlk yükselişten sonra Beatrice, Dante`ye Cennet`in dokuz göksel küresi boyunca rehberlik eder. Cennetin en alttaki yedi küresi yalnızca temel erdemler olan Sağduyu, Metanet, Adalet ve Ölçülülük ile ilgilidir. İlk üç küre temel erdemlerden birinin eksikliğini içerir - Ay Tanrı`ya verdikleri yemin ay gibi solan ve bu nedenle metanetten yoksun olan tutarsızları; Merkür şan için erdemli olan ve bu nedenle adaletten yoksun olan hırslıları ve Venüs sevgileri Tanrı`dan başkasına yönelen ve bu nedenle Temperance`dan yoksun olan âşıkları içerir.
Sonuç olarak Paradiso, Inferno ve Purgatorio`dan daha teolojik bir yapıya sahiptir.
İlahi Komedya Dante`nin Üçlü Tanrı`yı görmesiyle sona erer. İfade edemediği bir anlayış parıltısı içinde, Dante sonunda Mesih`in tanrısallığının ve insanlığının gizemini anlar ve ruhu Tanrı`nın sevgisiyle hizalanır.