Dünyanın en büyük edebiyat eserlerinden biri olarak kabul edilen İlahi Komedya, (İtalyanca adı La Divina Commedia), Dante tarafından 1308-21 yılları arasında orijinal adı La Commedia olarak İtalyanca yazılmış uzun epik şiiridir. Her biri 33 kantodan oluşan üç ana bölüme - Inferno (Cehennem), Purgatorio (Araf) ve Paradiso (Cennet) -  ayrılmış olan eser, Dante`nin karanlıktan ve hatadan ilahi ışığın vahyine doğru yaptığı yolculuğun izini sürer ve Tanrı`nın Beatific Vision`ı ile doruğa ulaşır.
Dante`nin 1300 yılının ilkbaharında Kutsal Cuma`dan önceki geceden Paskalya`dan sonraki Çarşamba gününe kadar süren üç ölüler diyarındaki yolculuğunu anlatır. Romalı şair Virgil ona Cehennem ve Araf`ta rehberlik eder; Dante`nin o zamanlar moda olan saraylı aşk geleneği tarzında uzaktan hayranlık duyduğu Floransalı Beatrice ise ona Cennet`te yol gösterir.
 İlahi Komedya’nın ikinci bölümü olan Araf’ta cehennemin derinliklerinden kurtulan Dante ve Virgil’in, yeraltından dünyanın öbür ucundaki Araf Dağı`na çıkışları anlatır. Dağ, Güney Yarımküre`deki tek kara parçası olan ve Şeytan`ın düşüşünün Cehennem`i yaratmasıyla ortaya çıkan kayaların yer değiştirmesiyle oluşan bir adadadır. Dağın yedi ölümcül günaha ya da "günahkârlığın yedi köküne" karşılık gelen yedi terası vardır. Buradaki günah sınıflandırması Inferno`dakinden daha psikolojiktir, eylemlerden ziyade güdülere dayanır. Ayrıca klasik kaynaklardan ziyade Hıristiyan teolojisinden alınmıştır. Bununla birlikte, Dante`nin günah ve erdemle ilgili açıklayıcı örnekleri klasik kaynakların yanı sıra İncil ve çağdaş olaylardan da yararlanır.
İlahi Komedya boyunca bir tema olan aşk, Araf Dağı`ndaki günahın çerçevelenmesi için özellikle önemlidir. Purgatorio alegorik olarak Hıristiyan yaşamını temsil eder.