Yıllar sonra atalarının yaşadığı tarih kokan diyarlara gidebilenler, bir iki kırık taş parçası ve çeşme dışında kalıntı göremeseler de anlatılanların hayaliyle dolaştılar *memleket* denilen topraklarda. Duygulandılar, hüzünlendiler, gözyaşı döktüler; su içtiler atalarından kalan pınarlardan.

Aile büyüklerinden aldıkları tariflerle ulaştıkları ağaçlardan meyveler getirdiler memleket kokan…
1924 yolcularının çileli öyküsünü yaşadılar yüreklerinde, masal olmasına bir adım kala.