Ne zaman dile zor gelen duygulara kapılsam yazmayı tercih edişim, ne zaman siyah-beyaz düşünsem hayatımı renklendirmek için makineme sarılışım…
Büyürken koşulsuz sevmeyi ve sonsuz güvenmeyi hayatımın merkezine alsam da yaş aldıkça kendime odaklanmayı seçişim…
İçimdeki Yorgunluk, zaman zaman çocukluğuma özlemle başa çıkamadığım anlarda savunma mekanizması geliştirdiğim yolculuğumun hikâyesidir.