“Son zamanlarda, gece yarıları aniden sıçrayarak uyanıyordu.
Gün boyu bütün evi sinsice dolaşan belirsizlik rüzgârı, gece olunca şiddetini arttırıp fırtınaya dönüşüyor, zihninde bunca zaman çeşitli yöntemlerle kapalı tuttuğu, hatta yerini bile bilmediği ne kadar gizli saklı kaygı, korku kapısı varsa hepsini tek tek açıyordu. Açılan kapılardan unutmaya çalıştığı, unuttuğunu sandığı kötü anıları ortaya çıkıyor, hayalet gibi etrafında dolaşıyor, rüyalarına giriyor, karabasan gibi üstüne çıkıp onu nefessiz bırakıyordu.