Belki de son cümlelerim…

Hayatın beni sımsıkı sarmasına izin vermedim. Ben ona yeteri kadar sarıldım. Sen de böyle yap okuyucum, sen yönet…

Yönetmeni sen ol hayallerinin. Oyun arkadaşlarını kendin seç, en önemlisi mutlu ol. Ben, yanımda başarabildiklerimle gidiyorum. Sanırım artık yüzümdeki boyaları silsem iyi olacak. Bu kadar yapmacık mutluluk bünyeye fazla gelebilir. Tavsiyelerimi kulak arkası etme, düşün, iyi bak kendine…