Gül-i Rânâ!

O, Âdem’in Havva’sı, Musa’nın Asiye’si, İsa’nın Meryem’i, Yusuf’un Züleyha’sı, Süleyman’ın Belkıs’ı, İbrahim’in Hacer’i, Hatemü’l Enbiya’nın Hümeyra’sıdır.

Gül-i Rânâ!

O, asker yolu bekleyen gelin, bayrağa sarılı tabutu öpen anne, yavuklusunun ismini mendiline işleyen genç kızdır.

Gül-i Rânâ!

O, annedir, eştir, kardeştir, yavukludur, düş ülkesinin sultanıdır.

Gül-i Rânâ!

O kutlu yarınlara uyanmak arzusuyla yatılan düşte görülendir. O, gönülde tecelli olunandır. Belki uğruna serden geçilen *Kızılelma*dır.