Tarih bu bahçede donmuş, köy tuvaleti internet devrimine ve iki binli yıllara inat, bize antik çağların esintisini getiriyordu. Romalıların helalarıyla bu tahta kutunun arasındaki en önemli fark, onların bu işi otuz kırk kişi birlikte oturarak ve karşılıklı muhabbet ederek yapmasıydı. Bizimkinde etrafına tahtadan duvar çevirdiklerinden derdinizle yalnız baş etmek zorundaydınız. Romalılarınki geceleri korkutucu olmuyordu herhâlde, ne de olsa her şey birlik beraberlik içinde gerçekleşiyordu. Burada, hafazanallah gece ihtiyaç olsa insan, korku filmi sahnelerine on basacak durumlar tecrübe edip adrenalin patlaması yaşayabilirdi. Şuraya yazıyorum; Hitchcock Abi’nin yolu ezkaza buraya düşse de gece tek başına girmek zorunda kalsaydı, sadece bu tuvaleti konu alan şahane bir film izlerdik. Önceki seferlerde ziyaretleri kısa tuttuğumuz için ihtiyaç hâsıl olmadan köyden ayrılabilmiştik ama şimdi ne yapacağımı kestiremiyordum.

Normali nasıl tanımlarız? Alıştığımız şeyler galiba! Zamanla alıştığımız konfor alanları normalimiz olmuştur. Peki alışılmışın dışına çıktığımızda bizi neler bekler? Rutin akışın dışına, aksine oluşan her durumu kaza olarak tanımlayabiliriz. Her kazada da oluşan hasarların tespiti gerekir. Hepimizin başına gelmiştir. Kırsal alanda tuvalet ihtiyacı, yanlış emlakçılar, kaybolan bir makas, hava durumunu hesaba katmadığımız bir akşam yemeği, selfieci kızlar, modern anneler… Normalin dışında, okurken sizi gülmeye zorlayacak hikâyeler Hasar Raporu’nda.