Veda

Her şeyini bırakabilir misin ardında,
gerçeği bulmak adına?
Cesaret etsene hatta, hiç olmaya
Feda etmeli mi yoksa
insan kendini, gerçeği uğruna?
Yürümek gibi, sonunu bilmediğin yollarda
Tümünü gördüm,
derinliği belirsiz bir okyanus gibi
zihnimde filizlenen tüm tohumları
ama ruhumda bir türlü açamayan çiçekleri de
attım derinliği belirsiz bu okyanusa
İçinde boğulduğum her şeyi,
atacağım şimdi, boğulmaları için bu okyanusa
Doldurdukça boşaltacağım zihnimi bu okyanusa ve
bakacağım, acı tatlı tadına
Sonra bırakacağım kendimi de oraya
Merhaba deyişimdeki kayıtsız neşe,
dönüşecek elvedada ki buruk gülümseyişe
Gitmeli bazen insan bilinmezliğe
Elveda size! Elveda yarattığım her şeye!