Saray çevresinin güç kazandığı, parlamentonun etkisizleştiği, temsilin boşaltıldığı ve halk iradesinin bastırıldığı bir atmosfer... Nepotizm, yandaşlık düzeni ve kurumsal çürüme yönetimi felce uğratmış, iktidar çevreleri ilkesiz kliklere dönüşmüş; kamu yararı sadakatle takas edilen bir ayrıcalık hâlini almıştır. Kararların dar çevrelerde şekillendiği, hukukun sarayın gölgesinde varolabildiği, farklı seslerin bastırılıp sadakat dışı her tutumun kuşkuyla karşılandığı ve suskunluğun, yönetimin en güvenli dayanağına dönüştüğü bir tabloyu iki buçuk asır önce tarif eden Burke’ün bu metni, siyasal temsil, meşruiyet ve anayasal denge tartışmalarını dönemin siyasal mücadelesiyle iç içe sunan güçlü bir manifestodur.