Görebildiklerim var... Bakıp da göremediklerim de... Göze takılıp da gönülde asılı kalanlar da. Gözler bazen bir Yunus kapısı aralamak ister. Çünkü görülen her şey başka bir şeyi sak-lar içinde. Bir küçük çekirdekte kocaman bir ağaç saklanmıyor mu?

Görmek... Farklı açılardan bakarak... İbret nazarıyla... Her şeyde bir ibret var çünkü.

Bakabilenler için… Gözler basiretin emrine verilsin yeter ki…

Bazen yakından, bazen de uzaktan bakarak… Resmin tamamını görebilmek için… Hayatın ayrıntıları arasında sıkışıp kalmış olan güzellikleri de, çirkinlikleri de -cımbızla da olsa- tutup çıkarabilmek için…

Kimileri göremediler, kimileri de görmezlikten geldiler etrafında olup bitenleri. Gördükleri halde susanlar da yok değil. Görmek istemeyenler de… “Kimse görmek istemeyenler kadar kör değildir.” diyor, Jonathan Swift.