Topluyoruz karanfilleri, bir mezara bırakıyoruz. O yatıyor burada, ne kolay yapıyoruz her şeyi. Toprağı da öyle atıp, bırakıp gitmiştik. Her şeye ne kolay alışıyoruz. Ne kolay yaşıyoruz, ne kolay kabulleniyoruz. Yan tarafta bir cenaze var, ağlıyorlar biz ne kadar yabancı bakıyoruz başkasının acısına. Ateş düştüğü yeri yakıyor söylemi bu mu?
Her şey ne kolay biz insanoğluna...