Oysaki herkes biraz ölüydü, dünya bir yalandan ibaretken ölümsüz zannettik kendimizi. Anne karnından çıktığımız andan beri yalnız olduğumuzu biliyorduk... Gidişler öldürdü, acılar öldürdü, sevdalar öldürdü… En çok da sevdiklerimiz öldürdü. İhaneti de sevdadan sandılar; merhemi yoktur ihanetin, devası ayrılıktır. Sen gitmeyi seçtin, ben yolunu gözlemeyi. İlk defa bir insana gitme dedim ama sen gitmeyi seçtin. Boşa döndü ama başa dönmedi. Biliyorsun yaşadığımız bu vaktin bile tekrarı yok, demek ki en çok zaman öldürdü.