*İçten içe tınlayan Oğuz Atay ironisi,
doyumsuz Sait Faik mavisi,
iç burkan Orhan Kemal sevgisi,
leylak kokan Selçuk Baran öfkesi,
ilmek ilmek işlenen Bilge Karasu inceliği,
şefkatle yoğrulan Leyla Erbil sertliği,
derin mi derin Vüs’at O. Bener sessizliği,
içselleşen Sabahattin Ali gerçekliği,
boşluğa bırakılmış Sevim Burak çığlığı,
ve daha niceleri...
Öykü geleneğimizin kılcal damarları!
Geri Viteste Hız Yapanlar, öykü tarihimize bırakılan bir ilk kitap.
Gülümsemekle hüzünlenmek arasında salınan bir sarkaç dokuyor
Cenk Uras öykülerinin alt metnini.
Kendi meşrebinden güç alan bu sarkaç, özgün biçemini de kendiliğinden kuruyor.

Gülümserken cam kırıklarının hissedilen sızısı...
Okuyanlar bilir: can yakan öykülerin tadı hiç unutulmaz.*