Gadamer’in Hakikat ve Yöntem isimli eserinde fenomenolojik yöntemin izini süren irdelememiz onun Husserl ve Heidegger’le olan irtibatını da ortaya koymayı amaçlar. Husserl’le birlikte öznenin tahakkümünden çıkmaya başlayan “hakikat”, Heidegger düşüncesinde yarı-gizli, kendisini gösterdiği oranda saklayan mahiyet arz eder. Husserl’in ve Heidegger’in felsefelerinde hakikatle irtibatı fenomenolojik yöntem kurar. Gadamer’de ise hakikat öznenin karşısında duran şey olmaktan çıkar. Ve ayağının biri geçmişte diğeri şimdi ve gelecekte olan, sürekli canlı ve diyalogik olan yapıya dönüşür. Hakikatin farklı alanlarda özellikle de sanat, dil gibi alanlarda tezahürlerinden bahseden Gadamer’in hangi yöntemi benimsediği sorusu önem arz eder. Bu soruyu cevaplamaya çalışan irdelememiz Husserl’le yola çıkar, Heidegger’le yola devam eder ve Gadamer’e ulaşır. Heidegger’in vasat ve vasıtalığında Husserl’den Gadamer’e, Gadamer’den Husserl’e bakabilme ufku açmaya çalışır.