“Öyle ki bir hikâye de sona ermedi böylece. Hiçbir hikâyenin sonu yoktur. Anlatıldığı zamana kadarki kısmı aktarılır sadece. Âdet yerini bulsun diye hikâyenin sonuna “Son” yazısı eklenir. Oysa belki de her şey tam orada başlar. Firâk ile Berî hikâyesi şimdilik bu kadar.”

“Firâk ile Berî” beklenen ile bekleyenin hikâyesi mi yoksa “Bekleme!” diyenle “Gelmesen de beklerim.” diyenin hikâyesi mi? Önemli olan beklenen mi beklemek mi?