Filozof Pilot; umudum aşımdır, demiş o gün tarlada ve açık yeşil uçağıyla havalanıp sonsuz rüzgârdaki kitabın kapağını açınca öyle adil bir dünya rüyası görmüş ki herkesin uykusu açık kalmış.
Bir kaldırım pilotu olduğunu söyleyen Filozof Pilot, yaşamı on hamleye indirgedikten sonra on birinci hamlenin ne olabileceğini düşünmeye başlamıştı. Bir bakışta anladığımız şeyleri on hamlede kavradığımızda ancak bunların bir anlam ifade edebileceğini söylüyordu. Peki, hayata tutunmak için yaptığımız bu on hamle bizi ne tür imkânlara ulaştırıyor; neleri ise elimizden kaçırmamıza yol açıyordu?
Paraşüt, kimi zaman bir kurtuluş; kimi zaman bir zoraki seçim hamlesinin nesnesiydi ve Filozof Pilot, her hamlesinde düşünme biçiminin sınırlarını yeniden çizmek zorundaydı ta ki “sınırlı bir sonsuza” varana kadar.
Bu kitap, hem felsefi bir parodi hem de bir Filozof Pilot’un dingin gülümsemesi ardına gizlenmiş sessiz kahkahası eşliğinde, on hamleden ibaret yaşamın on birinci hamlesine sessiz bir çağrı.