Sıhızırli Fadime Abla çok güngörmüş, hali vakti yerinde, tecrübe abidesi ve etrafında sevilip sayılan birisidir. Kızı Hatice Ahaldaba’da yoksul bir çobana kaçar.
Komşuları ağlayıp sızlayan Fadime Ablayı teselli etmeye çalışırlar. 
Komşu Gülizar Hanım: - Gönüldür bu, otada konar boka da konar der. 
Fadime Abla’da: - Doğru otada konar boka da konar ama benim üzülmemin sebebi, konduğu bokun kokusunu ömür boyu kızımla birlikte çekecek olmamız.