Nasıl da güzel sevmişim seni. Nasıl da göz kapaklarımın buğulu penceresine uzanan, kalbimin cennetinde hapsetmişim seni. Yüreğimin ta içinde yürek burkan bir acı olmana rağmen tertemiz duygularla sevmişim. Solumda dağılıp yok olan bulutlar gibi değil de gökyüzü gibi hep yerinde kalan bir sevgi beslemişim sana. Gönül evimde "vazgeçilmezim" olarak adını kazıdığıma şahit kaldı bedenim.

Sonra ne mi oldu?

Gidişine seyirci, giderken ki gülüşüne kurban oldum. Sen, beni yalnızlığımdan vurmadın, beni yalnızlığa vurdun. Ne yapalım kısmet değilmiş. Baksana "iki" otamadan "sıfır"kaldık. Sendeki canın sağ olsun da bendeki canın kahrolsun be sevgili!

Ve unutma ki;

Sen yanaklarıma düşen ilk gamzem,

Hayatımdaki ilk gayemsin.

Zira sen yanlış olduğunu bildiğim halde kalbime işaretlediğim tek seçeneğimdin.

Ve hala da öylesin Elzem`im.