Kitapta eleştirel düşüncenin antik Yunan felsefesindeki kökenlerine gönderme yapılmakta; Sokrates, Platon ve Aristoteles’in düşünce sistemlerinde bu kavramın nasıl biçimlendiği açıklanmaktadır. Bu bağlamda “pelktik” – yani iç içe geçmiş, sarmaşık yapılı – düşünce formu üzerinden eleştirel düşüncenin hem biçimsel hem de içeriksel yönlerine dikkat çekilmektedir. Stuttgart Üniversitesi’nden Rafael Capurro’nun çalışmaları da bu çerçevede önemli bir kaynak olarak anılmaktadır.
Eleştirel düşüncenin, yalnızca bilgi edinme süreciyle sınırlı olmayan; aynı zamanda bilgi ile enformasyon ayrımını yapabilen, bilişsel ve etik temellere dayanan bir yaklaşım olduğuna vurgu yapılmaktadır.