Dört Adil Adam’dan herhangi birinin ne yüzünü gören ne de sesini duyan olmuştu. Tüm dünya onlardan korkuyordu, çünkü onlar, görevini adil bir şekilde yerine getirmeyen herkesin korkulu rüyasıydı. Yargıçların, rüşvet yiyen kamu çalışanlarının, fabrika sahiplerinin, valilerin ve daha pek çok meslek grubundan ismin yer aldığı uzun bir suikast listesinden sorumlu tutuluyorlardı. Dünyaya göre, onlar adi katiller ve anarşistlerdi. Oysa onların yaptığı tek şey adaleti sağlamaktı. 
Son hedefleri, İngiltere’ye sığınan yabancıların, ülkelerine iadesi için hazırladığı yasa tasarısını parlamentodan geçirmeye çalışan bir Dışişleri Bakanı’ydı. Bakana ve polis teşkilatına göre, Dört Adil Adam bu sefer hatalarla dolu bir plan yapmıştı; bu suikastı gerçekleştirmeleri mümkün değildi.
Gerçekten öyle miydi?