Gitmek en çok özüne yakışacakken kalan olmaya razı oldu. Ayrılık suçunun, üzerine kalmasına da ses çıkarmadı. Bunun tek nedeni, küçük bir çocuğun bütün bunları kolay sindirmeyeceği koygunlukta bir acı olduğunu düşünmesindendi.

*Daha on altı yaşında küçük bir çocuk o. Yaşı ne başı ne? Anaokulunda yaşadığından saf çocukluksevdasının ayrılığından başkasını mı yaşadı?

Bütün gidişlerin bir kopuş, her kopuşun aslında ayrılık olduğunu bilemez.

Her ayrılığın tek başına yapılmadığını nedeni, sonuçları olduğunu; gidenin bir kısmını geride bıraktığını, kalanın da gidenle gönderdiklerini düşünemez.

Kimisi karşısındakini daha fazla yormamak, bıktırmamak için yapıldığını kimi çaresizlikten: kimi inceldiği yerden kopması için olabileceğini…

Kiminin de yenilere başlamak için olabileceğini. Eğer vakit, o vakitse ardına dönüp bakmadan yapılması gerektiğini…

Bunun bütünün parçalanması değil, dağılanın toplanması olduğunu...