Başka inançları yok sayacak derecede, kendi inancınız içerisinde kaybolmayın.

Eğer inançlarınız içinde kaybolursanız; gerçeği hiçbir zaman anlamaz, hak ve hakikat adına çok şey kaçırırsınız. Varlığın; gerçek ve sonsuz güzelliğini göremez, bir ideoloji karanlığının boşluğunda sürüklenir durursunuz.

Her şeye gücü yeten, “ol” deyince olduran ve her şeyi bilen Allah; hiç kimsenin sınırlı bilgisi ve anlayışı içerisine hapsedilemez.

Çünkü; Kur’an’da der ki “Nereye yönelirseniz yönelin, Allah’ın yüzü (zatı) orasıdır.”

Herkes; kendi bildiği, düşüncesinde şekillendirdiği Allah’a tapar. Kulluk ettiği ilah; kendi zihninde yarattığı, tasavvur ettiği İlah olur.

Sonuç olarak; kendi kendisine tapmış olur.

Kişi; doğal olarak böyle bir anlayış içerisinde başkalarının inançlarından şüphe duyar.

O, eğer kendi hür aklını kullansaydı böyle olmazdı.