*Azınlık*, *etnik azınlık*, *dini azınlık* gibi kavramlar Türkiye’de sıkça duyulan kavramlardandır. Güzellik olarak görülmesi gereken küçük farklılıklar, ayrışma konusu yapılmaktadır. Oluşan bu ortamda bazı kesimler; kendine *yeni kimlikler* bulma yarışına girişmekte ve *oltaya takılır bir yem* konusuna düşmektedir. Bu durum, tıpkı zayıf düşen bünyeyi andırmaktadır.

Bünye güçlü iken görülmeyen hastalıklar, bünye zayıflayınca birer birer ortaya çıkmaktadır. Son yıllarda Türkiye’de yaşananlar da buna uygun bir ortam oluşturmaktadır.

Din Türk milletine medyun-u şükran olanlar, Türk milletinin hoşgörüsü sayesinde bu günlere gelenler ve bu günlere gelişini Türk’ün hoşgörüsüne borçlu olduklarını açıklayanlar; zayıf düştüğü, içten ve dıştan saldırılara maruz kaldığı bir dönemde-geçmişte olduğu gibi önceki söylemlerini unutmakta ve başka *koralara eşlik etmekte* sakınca görmemektedir.