Sevgili dostu şimdi nerelerdeydi, tek başına mıydı, yoksa yeni arkadaşlar edinmiş, kendisini unutmuş muydu? Arasa bulabilir miydi? Kafasından onlarca soru geçiyor ama yanıtlayamıyordu. Tek bildiği vardı ki, mutlu olmadığıydı. Aç, açık değildi ama yalnızdı. Tasma, yaşamını değiştirmiş, kendi kimliğini unutmuştu. Bu evi koruyordu. Evde yaşayanlar kimdi? Ortak çıkarları var mıydı? Bu evin ve içinde yaşayanların "düşmanları" kimdi? Bu "düşmanların" kendisiyle alıp veremedikleri var mıydı?

Düşünmeye başladı, artık bir karar vermesi gerekiyordu. Tasmayla mı yaşayacaktı, yoksa eski günlerdeki gibi zaman zaman aç da kalsa özgür mü olacaktı?

Gece gündüz bunu düşündü. Bir süre sonra karar verdi, tasma başından çıkarıldığı an özgürlüğüne koşacaktı.