Dijital çağın içinde nefes alıp verirken, çocuk yetiştirmenin kuralları da araçları da her geçen gün yeniden yazılıyor. Artık çocuklar ilk adımlarını atarken ellerinde dijital cihazlar; ilk kelimelerini söylerken ekranlardan yayılan seslerle tanışıyorlar. Bu dönüşüm, yalnızca çocukları değil, onlarla birlikte yürüyen biz ebeveynleri ve eğitimcileri de etkiliyor. Bir çocuğun gözlerine bakmak… O an orada olmak. Zihnimiz dağılmadan, elimiz telefona gitmeden, gözlerimiz ekranda takılı kalmadan…

Dijital çağda, aslında en çok bunu özledik: Gerçekten birlikte olmayı. Ebeveyn olmak her zaman zordu; ama şimdi, bir bildirim sesiyle bölünen günlerde, bu zorluk daha görünür, daha karmaşık ve kimi zaman daha yalnız. 

Bu kitap, bir eşlik önerisi olarak hazırlandı. “Dijital ebeveynlik” artık sadece teknik bir kavram değil; çocuklarımızla kurduğumuz ilişkiyi, değerlerimizi, zamanımızı ve hatta bakışlarımızı yeniden düşünmemize neden olan bir çağrıdır.