Didinmenin nesnesi yoktur. Yani herhangi bir şeyle didinemezsiniz. Sadece didinirsiniz. Didinip durursunuz. Didinmek başlı başınadır, kendi içinde bir eylemdir. Belirli bir olay ya da durumla sınırlı bir başlangıcı ve sonu yoktur. Kendini yıpratırcasına yapılan tüm uğraşla-rın toplamıdır.

Var olmanın bilinci derin bir uykudan rahatsız edilmiş bir şekilde uyanıp/uyandırılıp gözlerini açtığında göreceği ilk şey "didinmek" olacaktır. O andan sonra var olmak ile "di-dinmek" arasındaki o ilkel ve kadim bağ apaçık görünürdür artık.

Bu kitapta yer alan öykülerdeki karakterler gibi insan, huzursuzluğunun kaynağıyla yüzleşmeye çalıştığında, bir arayışın peşine düştüğünde ve kaçışın adımlarını atmaya başla-dığında aslında sadece didiniyordur.