Demokratik Kurumlar Hukuku, egemenliğin ve erkekliğin cüretini kutsayarak yola çıkanların değil; yaşamı yeniden örebilmenin, tarihin, doğanın, halkın, geçmiş öykülerin ve yaşanan acıların hakkını teslim etmek isteyenlerin düşü, örgütleme iradesi ve yaşatma pratiğidir.
Örgütlenmek, tüm canlıların temel bir özelliğidir; buna karşılık istila hem ekolojik hem de toplumsal düzeyde bir patolojinin sonucudur. Her istila, bugün olmasa bile yarın, doğanın hukuku ve hakikati karşısında çözülmeye ve ciddi yıkımlara uğramaya mahkûmdur. Bu nedenle, istila süreçlerinden alınan derslerle, geçmişten ve doğadan gözlemlenen örüntüler, geleceğin toplumsal ve ekolojik örüntülerine dönüştürülmelidir.
Türk-Kürt ilişkilerinde merkezi iktidarın istisnai, yerel yönetimlerin ise muhakkakiyet taşımasının temel nedeni, ulusal ve toplumsal uzlaşı örüntülerinin yalnızca toplumsal, kurumsal, bireysel ve ekonomik düzeyde kurulan ilişkiler ve uzlaşılarla mümkün olmasıdır.